برای پرواز در ارتفاع ۱۱ هزار متری از سطح دریا باید فشار هوای داخل هواپیما تنظیم شود تا از هوش نرویم. در ادامه با ما همراه باشید تا علت آن را بررسی کنیم.
هوای داخل هواپیما باید با فشار خاصی تنظیم شود. به منظور حفظ این فشار، نباید هیچ سوراخ یا روزنهای در کابین وجود داشته باشد. شاید برای شما هم این سوال پیش آمده باشد که چرا در تمامی پنجرههای هواپیما، سوراخهای کوچکی وجود دارند؟ در مجموع ، این سوراخها علیرغم ظاهرشان، برای امنیت شما قرار داده شدهاند.
به گفتهی «مارک ونهوناکر» یکی از خلبانان «هواپیمایی بریتانیا»، این سوراخها «روزنهی تخلیه هوا» نام دارند که بین دو لایهی شیشهای ترموست شفاف از جنس استرهاى پليمريزه اسيدهاى اکريليک قرار گرفتهاند؛ در واقع وقتی که شما از پنجرهی هواپیما بیرون را نگاه میکنید، همه چیز را از یک پنجره با سه لایهی متفاوت نگاه میکنید . اولین لایهی این پنجرهها که به راحتی میتوانید لمسش کنید ، «لایهی خراش» نام دارد. لایهی وسطی، همان لایه ایست که روزنه تخلیه هوا در آن قرار دارد و در نهایت آخرین لایه ، که مهمترین نیز هست، لایهی بیرونی است که شما را از فشار هوای بیرون محفافظت میکند . هر دو لایهی بیرونی و وسطی می توانند فشار بیرون را تحمل کنند اما بار اصلی بر دوش لایهی بیرونی است؛ چون این لایه، محافظ و سد اصلی بین شما و ابرهامی باشد.
قبل از صحبت درباره نحوهی کار این پنجرهها ، بهتر است در مورد نحوه کم و زیاد شدن فشار هوا در هنگام پرواز بدانیم. اگر همه چیز به درستی عمل کند ، شما اصلاً متوجه کم شدن فشار هوای بیرون نخواهید شد .
معمولاً داخل هواپیما، برای راحتی مسافران، فشار کابین هواپیما را با استفاده از هوایی خاص تنظیم میکنند تا افراد درون آن، همان احساس روی زمین بودن را داشته باشند. به این ترتیب ، دیگر به هنگام پرواز از هوش نرفته و یا دچار کمبود اکسیژن نخواهید شد.
اما توجه داشته باشید، هر چه هواپیما به ارتفاعات بالاتری میرسد، هوای بیرون از هواپیما رقیقتر شده و باعث میشود در داخل اکسیژن و فشار کمتری داشته باشید.
برای افراد عادی، تصور اینگونه تغییرات در فشار هوا سخت است. (البته کوهنوردان درک بهتری از این موضوع دارند). اجازه دهید این موضوع را با اعداد و ارقام برایتان توضیح دهیم. طبق گزارشات سازمان «American Vacuum Society»، وقتی داخل هواپیما و در ارتفاع هستیم، فشاری معادل یک کیلوگرم در هر سانتیمتر مربع حس میکنیم. از آنجایی که این مقدار خیلی کم و ناچیز است ، همهی ما به آن عادت داریم و برایمان راحت است.
اگر با هواپیما به ارتفاع ۱۰٫۶۷۹ متری بروید، این میزان فشار تا ۰٫۲ کیلوگرم بر سانتیمتر مربع کاهش می یابد.
در مورد یک هواپیمای نظامی ، تفاوت زیادی در اصل موضوع وجود خواهد داشت. به دلیل اینکه برخی از هواپیماهای نظامی کاملا پوشیده نیستند و فشار هوای آن تنظیم نمیشود، هوای داخل آن در ارتفاعات، برای حفظ توازن تلاش میکند بیرون برود.
حال اینکه این مسائل چه ربطی به سوراخهای کوچک روی پنجرههای هواپیما دارد؟ این سوراخها فشار هوای لایهی وسطی را کاهش میدهند. در نتیجه ، لایهی بیرونی فشار هوای کابین را میگیرد و در نهایت مسافران فشار هوا را کمکم و به تدریج حس میکنند.
هدف از ایجاد این روزنههای کوچک، ایجاد توازن فشار هوا بین کابین مسافران و هوای بین لایههای پنجرهها می باشد. در نتیجه فشار هوای کابین، هنگام پرواز تنها به لایهی بیرونی وارد میشود.
این یعنی اینکه اگر لایهی بیرونی پنجره به هر دلیلی بشکند، باز هم لایهی وسطی مسافران را از فشار هوا و کمبود اکسیژن بیرون محافظت خواهد کرد. درست است که سوراخهای کوچکی در پنجرهها وجود دارد، اما قطعا سیستم تنظیم فشار هوای هواپیما به تنهایی میتواند از پس آن بر بیاید.
این روزنهها، علاوهبر اینکه نقش مهمی در سلامت و امنیت مسافران دارند ، از بخار گرفتگی شیشهها در اثر تغییرات دمایی در ارتفاعات مختلف هم جلوگیری میکنند تا بتوانیم بهراحتی زیبایی بیرون را به تماشا بنشینیم.