دولتمندان خطوط هوایی ایرلاین ها یا EASA قوانین زیر را در مورد قوانین ساعات کاری خلبان ها و در مجموع تمام خدمه پرواز مانند مهماندارها اجرا می کنند. این قوانین که دوره کاری خدمه پرواز را به طور کلی بیان می کند، به شکل زیر ارائه شده است. به این صورت که مجموع دوره های کاری که ممکن است اعضای خدمه پرواز داشته باشند، نباید بیش از:
- ۶۰ روز کاری در هر ۷ روز متوالی
- ۱۱۰ روز کاری در هر ۱۴ روز متوالی
- ۱۹۰ روز کاری در هر ۲۸ روز متوالی
منظور از این ساعات کاری که ارائه شدند، مجموع ساعاتی است که به طور مثال یک خلبان یا مهماندار می تواند در مدت گفته شده داشته باشد. این ساعات به هیچ عنوان نباید طولانی مدت و پشت سر هم باشند. بلکه بایستی مابین آن ها زمان هایی برای استراحت وجود داشته باشد. همچنین چیدمان ساعات کاری هر یک از افراد، بر حسب انتخاب خود شخص متفاوت بوده و قابل اجرا خواهد بود.
اما ساعات کاری خلبان ها و خدمه پرواز دقیقا از چه زمانی شروع می شود؟
بگذارید با مثالی این موضوع را توضیح دهید. هنگامی که خلبانی وارد فرودگاه می شود تا کارهای قبل از پرواز خود را انجام دهد این زمان شروع شده و هنگامی که خلبان در فرودگاهی پرواز خود را به زمین می نشاند و در نهایت از فرودگاه خارج می شود، تایم و زمان کاری او تمام شده است و دیگر محاسبه نمی شود. خلبان پس از فرود هواپیما و انجام کارها و وظایفی که پس از پرواز به عهده اوست، می تواند ساعت کاری خود را تمام شده اعلام نماید.
این زمان را با دوره انجام وظیفه خلبان در پرواز هواپیما اشتباه نگیرید. منظور این است که دوره پروازی خلبان از زمانی که هدایت هواپیما را شروع نموده (به طور معمول، زمانی که چرخ های هواپیما به حرکت درمی آیند) تا هنگامی که هواپیما می ایستد (زمانی که هواپیما در فرودگاه برای خروج مسافران و در نهایت خدمه پرواز توقف می کند) پایان می یابد. این زمان کمتر از ساعات کاری خلبان ها و خدمه پرواز است. بنابراین می توان دوره انجام وظیفه پرواز را به نوعی زیرمجموعه ساعات کاری این افراد دانست.